Verschijnselen van genitale wratten.

Soms zijn genitale wratten alleen storend om te zien, maar je kunt ook last hebben van jeuk, pijn of een brandend gevoel. Er kan ook wat afscheiding uit je vagina of plasbuis komen.

Bij vrouwen zitten de wratten vooral aan de ingang van de vagina, rond de clitoris of rond de anus. Soms zijn er ook wratten in de vagina en op de baarmoedermond. Bij mannen zitten de wratten vooral op de penis, bij de uitgang van de plasbuis, op de balzak of rond de anus.

Oorzaken van genitale wratten.

Genitale wratten worden veroorzaakt door een virus. Dit virus wordt tijdens het vrijen (aanraken, wrijven) overgedragen op de huid of het slijmvlies van de ander. Gebruik van een condoom kan dit niet volledig voorkomen.

Dat komt onder andere omdat de wratten ook buiten de condoomrand kunnen zitten. Besmetting is ook mogelijk via de vingers of door gebruik van een handdoek van iemand met genitale wratten.

Genitale wratten kunnen een tot acht maanden na besmetting met het virus ontstaan. Niet iedereen die met het virus besmet is, krijgt wratten.

Lichamelijk gevolgen van genitale wratten.

Genitale wratten zijn onschuldig, maar wel lastig. Ze verdwijnen vanzelf, al kan dat even duren: bij 90 procent van de mensen met genitale wratten zijn de wratten na twee jaar verdwenen.

Na verdwijnen van de wratten kan het virus in je huid aanwezig blijven. Je kan het virus dan nog steeds op anderen overdragen, al is de kans kleiner. Ook kunnen de wratten terug komen.

Iemand met genitale wratten kan het virus gemakkelijk op anderen overdragen. Maar slechts een op de honderd mensen die besmet worden, krijgt wratten. De mensen die besmet zijn kunnen het virus wel aan anderen overdragen, ook al krijgen ze zelf geen wratten.

Behandeling van genitale wratten.

Genitale wratten hoeven niet behandeld te worden. Ze kunnen geen kwaad en gaan op den duur vanzelf over.

Heb je er last van en wil je niet wachten tot ze vanzelf overgaan? Dan kan je ze eventueel zelf of door de huisarts laten behandelen.

 

1 Je kunt ze aanstippen met een crème of vloeistof met podofyllotoxine. Doe dit twee keer per dag gedurende drie dagen achter elkaar.

Wacht dan vier dagen. Daarna behandel je weer drie dagen achter elkaar. Elke week dus maar drie dagen. Behandel niet langer dan vijf weken. Stop eerder als de wratten weg zijn.

2 Je kunt ook imiquimodcrème gebruiken. Doe dit een keer per dag, drie dagen per week om de dag. Dus bijvoorbeeld op maandag, woensdag en vrijdag. Behandel niet langer dan zestien weken. Stop eerder als de wratten weg zijn.

3 Derde keus is een behandeling met sinecatechinezalf: drie keer per dag, op alle dagen van de week. Behandel niet langer dan 16 weken. Stop eerder als de wratten weg zijn.

Deze middelen zijn op recept bij de apotheek verkrijgbaar. Je mag ze niet gebruiken als je zwanger bent.

Kun je niet goed bij de wratten en/of kun je ze niet zien? Vraag dan of je partner ze eventueel wil aanstippen. Vind jij of je partner het zelf behandelen vervelend, laat het dan door de huisarts doen.

Je huisarts kan de wratten wekelijks met trichloorazijnzuur aanstippen, of elke 2 tot 3 weken met vloeibare stikstof. Aanstippen met vloeibare stikstof mag ook tijdens de zwangerschap. Wratten kunnen ook met een elektrisch naaldje of lusje worden verwijderd. Dit heet elektrocoagulatie. Als je huisarts de behandeling niet zelf kan doen, kan hij je verwijzen naar een dermatoloog of soa-polikliniek.

Wanneer de wratten weg zijn, hoeft dat niet te betekenen dat het virus weg is. Je kunt besmettelijk blijven voor anderen. Ook kunnen de wratten terug komen.

Alternatieve behandeling voor genitale wratten.

Er bestaat een alternatief middel bij de Firma Anthemis Aromatherapie speciaal voor genitale wratten.

Na veel zoeken blijkt er een middel van Dr. Vogel te bestaan, maar nog beter er is een Firma, Anthemis Aromatherapie die een speciaal natuurlijk middel heeft tegen genitale wratten.

Preventie tegen genitale wratten.

Mensen die ‘veilig vrijen' en weinig wisselende seksuele contacten hebben, hebben minder kans op genitale wratten, dit geldt ook voor mensen die condooms gebruiken. Condooms beperken de kans op genitale wratten, maar bieden geen 100% bescherming. Vooral als de wratjes op plaatsen zitten die niet door het condoom worden bedekt. Toch is het beter om condooms te gebruiken, omdat de vaste partner vaak al geïnfecteerd is, ook al heeft hij of zij geen wratjes. En met het oog op preventie van andere soa.

Condoomgebruik bij een vaste partner wordt dus geadviseerd. Op het moment dat er zichtbaar wratten aanwezig zijn, kan er beter geen geslachtgemeenschap plaatsvinden, omdat het risico van overdracht dan groter is. Wanneer een man wratten heeft op de penis en geslachtgemeenschap heeft met een condoom, is de kans van vermenigvuldiging van de wratten bij de man zelf, erg groot. Het algemeen advies is dan ook, geen geslachtsgemeenschap bij zichtbare wratten.

 

 

Ik heb geen actueel nieuws over genitale wratten kunnen vinden maar wel over soa´s in het algemeen.

25/02/2016

Langwerkende injectie met hiv-remmers blijkt effectieve hiv-onderhoudstherapie

Een combinatie van twee hiv-remmers die eens in de 4 tot 8 weken als injectie wordt toegediend, blijkt even effectief en veilig als de standaard orale antiretrovirale therapie. Dit bleek op de Conference on Retroviruses and Opportunistic Infections (CROI 2016), die deze week plaatsvindt in Boston. Daar werd de LATTE 2 trial gepresenteerd, een studie naar langwerkende antiretrovirale therapie.

 

 LATTE 2

Aan de studie LATTE 2 (Long-Acting Antiretroviral Treatment Enabling) deden 309 mensen met hiv mee die nog niet eerder waren behandeld. Zij kregen eerst een standaard combinatietherapie en na het bereiken van een niet-detecteerbare virale load werden deelnemers ingeloot  in een van drie onderzoektakken. Een met voortgezette orale combinatietherapie, een met een injectie van twee middelen eenmaal per vier weken, en een met een injectie van twee middelen eens in de acht weken.

 

Gebruiksgemak en therapietrouw

Langwerkende medicatie is een aantrekkelijke behandeloptie voor menigeen die voor de rest van zijn leven afhankelijk is van behandeling met hiv-remmers. Deze toedieningswijze kan bovendien de therapietrouw bevorderen, die zo essentieel is voor het succes van hiv-behandeling. Omdat eenmaal per injectie toegediende medicijnen niet gemakkelijk uit het lichaam te verwijderen zijn is het belangrijk dat eerst goed gekeken wordt naar de veiligheid van deze middelen als ze oraal worden ingenomen. Uit eerdere studies was gebleken dat dit het geval was.

 

In de LATTE 2-studie werden de injecties gegeven in de bil, maar onderzoeksleider dr. David Margolis opperde dat injecteren in het bovenbeen zelftoediening mogelijk maakt. Bovendien stelde hij dat enige flexibiliteit mogelijk is in de dosering, waardoor men twee weken speling had rondom de geplande datum: een week eerder of later.

 

 

 

Bronnen : www.soaaids.nl